PUZZELDAG 10 NOVEMBER 2013: een verslag
DE
HISTORIEK VAN DE PRECAIRE PUZZEL
Peter Dewit (ex-buurtwerker) beet de spits af met een korte uitleg over
het ontstaan en de geschiedenis van de Precaire Puzzel.
Hoe zijn we ertoe gekomen om
precair te puzzelen, welke zijn de aanleidingen geweest,…?
In het voorjaar van 2010 was er de
tentoonstelling van de toenmalige straathoekwerker Jan Beke “Lijn 3”, die met
een reeks van foto’s de aandacht vroeg voor de vergeten onderkant van de
samenleving in de Brugse Poort. Naar aanleiding van deze tentoonstelling laaide
de discussie op. Dat er veel mensen in de Brugse Poort in een moeilijke
situatie leven en er -ondanks het stadsvernieuwingsproject Zuurstof voor de
Brugse Poort- nog veel werk aan de winkel is, werd niet ontkend. Maar ook de
positieve zaken mochten wel eens in het daglicht worden gesteld.
Alle professionele organisaties
die één of andere link hebben met het thema “sociale cohesie” en die
maandelijks samenkomen in het buurtteam, zetten hun schouders onder het project
dat even later de “precaire puzzel” zou gaan heten. Op 7 juni 2010 werd de
eerste preciare puzzeldag georganiseerd. Maar liefst 60 basiswerkers namen deel
aan een ronde tafel. Die dag werd tijd genomen om samen een stand van zaken op
te maken, een sociale inventaris van de wijk. Verschillende thema’s werden
aangekaart en er werd gezocht naar mogelijke oplossingen, antwoorden en acties.
Deze eerste “precaire puzzeldag”
resulteerde in een lijvig verslag met een waslijst aan precaire situaties,
groepen en plaatsen waar terreinwerkers dagelijks mee werden geconfronteerd.
De stuurgroep verwerkte de
resultaten van deze dag en er werd besloten om een “charter voor de Brugse
Poort” op te stellen. Een lijst van 10 intenties met als ultieme doel het
creëren van een meer solidaire buurt. Dit charter werd ondertekend door een
60-tal organisaties en diensten. Aan het charter werd ook een thematische lijst
met mogelijke actiepunten gekoppeld.
Met dit charter in de hand, werd
het tijd om de bewoners te betrekken. Het charter werd persoonlijk aan elk huis
in de wijk afgegeven. Het charter kon
geplooid aan het venster gehangen worden en zo verschenen in de buurt
tientallen puzzeltjes aan de vensterramen.
Rond één van de 10 thema's
ontstonden werkgroepen die heel concrete acties uitwerken (zie verder), er werd
een nota aan het beleid geschreven, …
Nu zijn we drie jaar verder, en is
het tijd om even een tussenbalans op te maken. Hoe ver staan we, wat is er al
gebeurd, wat kan nog gebeuren, welke werkgroepen zijn actief,…? Hoe is er
gepuzzeld en hebben we goed gepuzzeld?
DE STUURGROEP VAN DE PRECAIRE PUZZEL
Hilde Verschaeve (Trafiek vzw / bewoonster) stelde de stuurgroep voor.
Als beeld voor de stuurgroep kan
je het best “een spin” gebruiken. De kop is de stuurgroep, het lijf zijn de
organisaties en de bewoners en de poten zijn de werkgroepen. De spin komt maar
vooruit als de werkgroepen (de poten) het broodnodige werk verrichten; het lijf
(de organisaties en de bewoners) houdt de hele boel/buurt samen en de kop (de
stuurgroep) zorgt ervoor dat de spin een gecoördineerde, gezamenlijke richting
en doel vindt.
De huidige samenstelling van de
stuurgroep bestaat vooral uit diensten/organisaties die in de wijk actief zijn.
De samenstelling van de verschillende werkgroepen is eerder een mix van
bewoners en organisaties. De terechte opmerking erbij is dat wat de leden
betreft, de werkgroepen nog diverser mogen zijn.
Taken van de stuurgroep: steeds
meer mensen betrekken in de precaire puzzel, bewaken dat hetgeen in het charter
staat aan bod komt, vinger aan de pols houden over/rond de situatie in/van de
Brugse poort, opvolgen en afstemmen van de verschillende werkgroepen.
Opmerkingen/suggesties/vragen
vanuit de zaal.
– Hoe komt het dat het OCMW niet nadrukkelijk aanwezig is
als lid van de stuurgroep? Het is als organisatie nochtans een heel
belangrijke partner in deze wijk.
– Hilde
stelt dat het OCMW (waarvan iemand in de stuurgroep zit) zeker niet de enige
organisatie is die destijds haar schouders onder de PP zette, die nu minder
actief deelneemt/meewerkt. Het OCMW is een grote organisatie, en de wil is er
wel om meer te doen. Het OCMW is vanuit het welzijnsoverleg en basisoverleg
bijvoorbeeld wel actief betrokken bij de organisatie van de studievoormiddag
“Samen in actie voor kinderen en jongeren in de Brugse Poort”.
– In hoeverre zijn ook de scholen betrokken?
Die zijn voor een stuk mee met het verhaal o.a. via de brugfiguren en via de
Brede School. Ze zien zeker het belang in van de wijk, doen ook veel om
actiever in de wijk te staan en zijn ondersteunend. Maar zeker wat scholen
betreft, is er het probleem dat ze van alle hoeken worden bevraagd en dat ze
een serieuze workload hebben.
– Moet er niet worden nagedacht over het
gekozen moment waarop de Stuurgroep samenkomt?
Zoals de stuurgroep nu bestaat zijn er geen
bewoners als leden, en dit kan wel eens komen doordat de vergaderingen tijdens
kantooruren vallen. Dit is niet evident voor eventueel geïnteresseerde
bewoners. Is er een mogelijkheid om eventueel tweemaal per jaar een stuurgroep
te organiseren op een moment dat buurtbewoners er ook kunnen zijn?
We moeten zeker goed nadenken over de manier waarop we bewoners kunnen betrekken als lid van de stuurgroep. Maar een stuurgroep moet vooral sturend zijn. Idealiter zou de stuurgroep veel minder met het inhoudelijke moeten bezig zijn zoals het nu soms gebeurt. Het inhoudelijke zou in ideale situatie vooral van de werkgroepen/bewoners moeten komen.
We moeten zeker goed nadenken over de manier waarop we bewoners kunnen betrekken als lid van de stuurgroep. Maar een stuurgroep moet vooral sturend zijn. Idealiter zou de stuurgroep veel minder met het inhoudelijke moeten bezig zijn zoals het nu soms gebeurt. Het inhoudelijke zou in ideale situatie vooral van de werkgroepen/bewoners moeten komen.
DE
WERKGROEP WONEN
Miguel Lyssens-Danneboom (bewoner / Buurtgewoel) en Gregory Cremmerye
(bewoner) stelden de Werkgroep Wonen voor.
Deze werkgroep kende een start op
9 november 2011 en wou inzetten op prioriteiten zoals leegstand en meer betaalbaar en
kwalitatief wonen in de Brugse Poort. De werkgroep bestaat voor 1/3 uit
professionals en 2/3 uit bewoners. Zelf geven ze aan dat ze geen of te weinig
zwakkere huurders in de werkgroep hebben, en ook geen verhuurders.
De werkgroep heeft tot nu toe een
20-tal keer vergaderd (plannen, afspreken, doen), 3 acties gevoerd rond
leegstand en 1 grotere actie rond de prijs/kwaliteit van de huisvesting.
De werkgroep voerde zelf
leegstandstellingen uit, aangezien de officiële leegstandslijst hen eind 2011
wel heel kort leek. Gedurende enkele weken zijn ze zelf gaan tellen en hebben
ze de resultaten overgemaakt aan de stad Gent. Het resultaat was bijna een
verdubbeling van het aantal woningen op de lijst: van 27 naar 48. In de herfst
van 2013 zijn ze tot een tweede telling overgegaan. Het beoogd resultaat is om
een lijst te overhandigen aan de stad en duidelijkheid te vragen over de stand
van zaken van de geregistreerde leegstand.
De werkgroep deed ook een actie
rond de erg langdurige leegstand van enkele appartementsgebouwen op de Rooigemlaan.
Deze actie kreeg veel weerklank in de pers. Na meer dan 10 jaar stilstand, kwam
eindelijk schot in deze zaak (hiermee hebben we niet gezegd dat dit door deze
actie kwam...)
Opmerkingen/suggesties/vragen
vanuit de zaal.
– Is er een mogelijkheid om ook postbodes te
betrekken in het tellen van de leegstand in de wijk? Zij hebben vanuit hun job
daar al een vrij goed zicht op en zijn in principe verplicht om leegstand te
melden.
Goed idee!
– Welke zijn de hefbomen die werkgroep
huisvesting in handen heeft om zaken te veranderen?
Het zijn vooral kleine dingen die gebeuren om het beleid wakker te schudden of om toch de vinger aan de pols te houden. Zo leidde de eerste telling van de leegstand direct tot een verdubbeling van de officiële cijfers voor de wijk. Een betere bekendmaking van de bevoegde dienst waar je leegstand kan melden, is een ander kleine stap. Maar er zijn nog tal van andere zaken die mogelijk zijn en die de werkgroep nog verder zou kunnen uitwerken; zoals nagaan in hoeverre de verplichtingen die horen bij de affichering van een pand dat te huur staat, wel gebeurt, op lange termijn de idee van een buurtklusjesdienst,….
Het zijn vooral kleine dingen die gebeuren om het beleid wakker te schudden of om toch de vinger aan de pols te houden. Zo leidde de eerste telling van de leegstand direct tot een verdubbeling van de officiële cijfers voor de wijk. Een betere bekendmaking van de bevoegde dienst waar je leegstand kan melden, is een ander kleine stap. Maar er zijn nog tal van andere zaken die mogelijk zijn en die de werkgroep nog verder zou kunnen uitwerken; zoals nagaan in hoeverre de verplichtingen die horen bij de affichering van een pand dat te huur staat, wel gebeurt, op lange termijn de idee van een buurtklusjesdienst,….
– In hoeverre is de werkgroep ook bezig rond
de Meibloemsite (meubelfabriek)? Worden er ook acties daarrond ondernomen en/of
gepland?
Hier is de
werkgroep Wonen niet mee bezig. Dit gebeurt wel door bewonerscomité FC De
Buurt.
– Is er contact met eigenaars/verhuurders?
Op dit
moment zijn er geen verhuurders die deel uitmaken van de werkgroep. Er is wel
al een poging ondernomen, maar toen verzandde dit snel in een opsomming van
problemen waar ze mee te kampen hebben.
– Waarom leegstand en kwaliteit van de
woningen en niet bijvoorbeeld de prijzen van woonst als prioriteiten?
De
werkgroep ziet de prijs wel degelijk als een prioriteit, zeker in het kader van
de juiste verhouding prijs/kwaliteit van een woning. Tot nu toe werd vooral
ingegaan op de huurprijs. De werkgroep heeft zich nog niet bezonnen over de
koopprijzen in de wijk, maar het is wel een idee dat leeft om er in de toekomst
iets rond te doen.
– De werkgroep geeft aan dat ze kwetsbare
huurders moeilijk bereiken. Maar de huizenruil actie werkte wel. Is het dan
geen idee om die huurders beter te informeren over hun rechten als huurders en
over waar ze eventueel terecht kunnen?
Hier stelt
zich het probleem dat bij het voeren van acties zoals de huizenruil iets in
gang wordt gezet dat soms heel moeilijk te stoppen is en negatiever kan
uitlopen. Een dergelijke actie nu voor een grotere groep zou niet haalbaar zijn
want velen zouden achteraf nog slechter af zijn (dakloos,…). Maar het is
terecht dat er wel meer “reclame” zou mogen gemaakt worden voor de bevoegde diensten.
Het zou ook goed zijn mocht het lukken om ook die huurders als leden van de werkgroep te hebben.
Het zou ook goed zijn mocht het lukken om ook die huurders als leden van de werkgroep te hebben.
– De opmerking wordt gegeven dat de sociaal
zwakkere huurder vooral bezig is met waardig (over)leven. Er is blijkbaar
niemand die zich heel lokaal inzet voor deze huurders. Heeft de werkgroep zicht
op mogelijke actoren die kunnen/moeten worden aangepord?
Hier stelt
zich het probleem dat dit niet prioritair is voor een beleid. Het wordt wel in
verschillende beleidsplannen zo ingeschreven, maar ze horen/zien deze
huurders/bewoners van krotten onvoldoende of niet. Een mogelijkheid is door
gebruik te maken van de term “wooncrisis”, maar het besef dat deze crisis er al
is, is nog onvoldoende doorgedrongen.
Bovenstaande is iets heel concreets om mee
aan de slag te gaan. Is er een mogelijkheid om bijvoorbeeld een soort van
profielkaarten op te stellen met concrete gegevens wat wonen kost voor een
alleenstaande, een gezin met kinderen, alleenstaande mama en/of papa,…. om op
deze manier duidelijk te maken hoeveel er daadwerkelijk van een inkomen
overblijft om van te leven? Dit kan helpen om het beeld van de wooncrisis
duidelijker te maken.
De werkgroep
geeft als uitsmijter ook aan dat ze nog zoekende zijn naar manieren om ook
eigenaars te sensibiliseren.
DE
WERKGROEP VERKEER
Joachim Jacob (bewoner) en Tim Bracke (bewoner) stelden de visie van de
Werkgroep Verkeer voor.
Ze willen vooral een haalbare en
leefbare visie op lange termijn uit stippelen voor verkeer in de wijk. Ze
kwamen tot de welluidende titel “Brugse Poort op maat van kinderen”. Deze titel
weerspiegelt hun keuze om een verkeersveilige schoolomgeving centraal te zetten
in hun visie. Hier rond bouwen ze dan de rest uit. Ze presenteerden een grafiek
van de demografische samenstelling van de wijk. Deze maakt de erg jonge
bevolking van de buurt duidelijk en net daarom is volgens de werkgroep een
benadering via de kinderen belangrijk, voor nu en ook naar de toekomst toe.
Men bekijkt snelheidslimieten
nabij de school; men pleit voor een duidelijke inrichting van de
rijbaan/voetpaden/...
De Werkgroep pleit voor het STOP-principe dat de volgorde van voorrang als volgt bepaalt: Stappen, Trappen,
Openbaar vervoer en vervolgens Privéwagens. Zaken die hierbij belangrijk zijn,
zijn: het vermijden van doorgaand verkeer, de oversteekbaarheid van bepaalde
verkeerspunten, en het aanpassen van het wegbeeld.
Een ander thema is de vraag naar
hoe het Seghersplein momenteel ingeplant is -bloedend of kloppend hart van de
buurt?- en wat we willen met dit plein. De werkgroep zou er graag een
uitnodigende en aangename ontmoetingsplaats van maken door het pleingevoel te
versterken
De werkgroep vindt dat er moet
nagedacht worden over leefbare en veilige woonstraten. Dit kan door het
sluipverkeer te bannen, 1 grote zone 30 in te voeren, en groen als
verkeersremmers te installeren. Kaarsrechte straten zijn uit den boze.
Parkeren is een ander erg
belangrijk thema en dan vooral hoe dit anders georganiseerd kan worden. Hierbij
gaat de aandacht naar functioneel parkeren, autodelen, veilige buurtparkings,
degelijke stallingen voor fietsen en 'park & ride' initiatieven.
De Werkgroep keek over de grenzen
heen en zocht naar mogelijkheden uit andere steden en landen die min of meer
een gelijkaardige ruimtelijke ordening hebben. De werkgroep bekeek welke
goedkope alternatieven er zijn.
Meer over de werkgroep verkeer
vind je via http://ppverkeer.blogspot.be/.
De bundeling van de bronnen die ze hebben gebruikt, hun visieteksten, hun
prezivoorstelling en dergerlijke kan je terugvinden op het volgend linkje: https://trello.com/b/VpY9OHvM/precaire-puzzel-werkgroep-verkeer
Opmerkingen/suggesties/vragen
vanuit de zaal.
– De werkgroep verkeer is nu vooral
theoretisch bezig. Waar is het praktische naartoe?
De leden van de werkgroep hebben eerst ingezet op het vinden van een overkoepelende visie. En op het vinden van een mogelijke beleidslijn die een mooie combinatie is tussen ruimtelijke planning en mobiliteit. Bedoeling is nu wel praktischer te gaan werken.
De leden van de werkgroep hebben eerst ingezet op het vinden van een overkoepelende visie. En op het vinden van een mogelijke beleidslijn die een mooie combinatie is tussen ruimtelijke planning en mobiliteit. Bedoeling is nu wel praktischer te gaan werken.
– Er wordt opgemerkt dat de voorgestelde
visietekst inhoudelijk sterk is en een lange termijn visie inhoudt. Maar is
deze visie al afgetoetst bij de bewoners van de Brugse Poort?
De
Werkgroep wil graag meer inzetten om de bewoners mee te mobiliseren. Ze geven
grif toe dat ze dit tot nu toe nog te weinig hebben gedaan, maar ze hebben de
indruk dat het niet voor iedereen dezelfde prioriteit krijgt. Daarnaast is er
ook het probleem dat er nog te weinig alternatieven zijn voor het gebruik van
de wagen.
DE
WERKGROEP GOED NABUURSCHAP
Deze werkgroep werd voorgesteld door Jeroen Michiel (Bij' De Vieze
Gasten / bewoner) en Ingrid De Bock (brugfiguur school 't Klimrek).
Er wordt een overzicht gegeven van
de gedane sessies. Deze werkgroep is iets abstracter en minder concreet dan de
voorgaande. Doel is om een platform te creëren waar de buurtbewoners van de
verschillende gemeenschappen in de wijk samen werken rond het samenleven in de
Brugse Poort.
Op 24 november 2011 werd een
eerste keer een diverse groep buurtbewoners uitgenodigd om samen te komen op
basis van een voorbereide methodiek. Met de Map-it methode nemen de deelnemers
plaats rond een tafel met daarop een kaart van de buurt. Aan de hand van
allerlei vragen (welk traject heb je vandaag afgelegd in de buurt? waar woon
je/werk je? hoe heten je buren?...) duiden ze op de kaart aan hoe ze
dagdagelijks de buurt gebruiken en ervaren. Aan de hand van hetgeen er op de
kaart geplakt en geschreven wordt, volgt een druk gesprek en een levendige
uitwisseling tussen de buurtbewoners.
Op 15 maart 2012 werden dezelfde +
een aantal nieuwen mensen uitgenodigd voor een nieuwe sessie. Hier lag de
nadruk eerder op de culturele identiteit van de deelnemers. Aan de hand van
interviews die vooraf voorbereid werden, werd de vraag gesteld naar specifieke
kenmerken van de eigen gemeenschap. Dit leidde tot een erg interessante
voorstelling van al die gemeenschappen ondereen. Er werd ook nadruk gelegd op
de voor- en nadelen van de buurt ten aanzien van hun eigen levenswijzes.
Op 7 juni werd met de diverse
groep samengezeten op basis van stellingen die de deelnemers vooraf
schriftelijk ontvangen hadden. Voorbeelden: Je hebt 's avonds laat nog dringend
een kilo bloem nodig, ga je bij de buren? Voor je deur staan 's nachts enkele
buren luid te praten, spreek je ze aan of bel je de politie? De buurvrouw is
bevallen en er valt een kaartje in de bus, ga je op bezoek? Het resultaat was
een erg boeiende bijeenkomst waar onder meer te leren viel dat je wanneer je
bij sommigen zout gaat lenen, dat nooit terug moet brengen! Ook leerden we dat
oudere vrouwen soms net graag hebben dat er onder hun venster gepraat wordt 's
avonds, dan voelen ze zich veilig.
Op 14 maart 2013 keken we allen
samen naar de film “In between” (zie http://vimeo.com/50933126)
, gevolgd door een nagesprek over de multiculturele samenleving en hoe die door
de deelnemers ervaren wordt.
Op 8 juni 2013 werd met de hele groep afgesproken in een bakkerij op de Bevrijdingslaan. De mensen werden verwelkomd met een koek en koffie. Daarna ging de wandeling langs de Bevrijdingslaan naar de bibliotheek in de Blazoenstraat. Daar nam iedereen plaats rond een lange tafel met daarop een geprinte afbeelding van de volledige Bevrijdingslaan. Aan de hand van stickertjes en stylo's werden het gebruik en de ervaringen betreffende deze slagader van onze buurt besproken. Boeiend! Hieruit bleek dat de straat voor alle bewoners erg belangrijk is. Bemind en gehaat tezelfdertijd.
Op 5 oktober 2013 speelden we een
spel op basis van cijfers en statistieken over de Brugse Poort. Telkens werd
een thema naar voor gebracht (bijvoorbeeld aantal jongeren in de wijk,
gemiddeld inkomen, aantal werklozen, autobezit,...) en werd aan de deelnemers
een getal voorgelegd, waarop zij dan aan de ene kant van de zaal (hoger) of aan
de andere kant (lager) konden gaan staan. Een ideale manier om de buurtzaken in
te schatten en hierover van mening te wisselen. Er konden snoepen verdiend
worden en er werd vooral heel veel gegokt en gelachen.
Over de sessies heen kan het
volgende gezegd worden:
de groep bestond uit een 20-tal
verschillende deelnemers van heel diverse achtergronden; er was een erg wisselende
aanwezigheid; dezelfde positieve en negatieve reacties over de buurt kwamen
geregeld terug en er is veel eensgezindheid onder de deelnemers over wat er in
de buurt fout gaat (racisme, de Bevrijdingslaan, verkeer, een plek voor de
jongeren, middelbaar- onderwijs,...)
De werkgroep geeft grif toe dat
het geen evident proces is dat hier gevolgd wordt, maar dat alle bijeenkomsten
fel de moeite loonden en erg positief ervaren werden. Er wordt gekozen voor een
eerder strak geleid methodologisch model aangezien de indruk er is dat
samenkomen rond buurtthema's met een gegarandeerd diverse groep bewoners enkel
kan als het goed georganiseerd en voorbereid wordt.
Opmerkingen/suggesties/vragen
vanuit de zaal.
– Wat is het uiteindelijk doel van de
werkgroep? De start van de werkgroep steunt op goede intenties, maar het
lijkt nogal een mix van vanalles. De directe buren zijn veel belangrijker en
daar maakt het veel minder uit vanuit welke gemeenschap en vanuit welke
achtergrond de buurvrouw of -man komt.
Ook mensen
uit andere gemeenschappen zijn betrokken op de buurt, maar de overlegstructuren
die bestaan zijn “wit” van inslag. Doel van de werkgroep is om, over
achtergronden heen, samen te zoeken naar linken, bruggen te leggen om mee te
participeren. Als voorbeeld wordt het probleem van sluikstorten aangehaald. Dit
komt bij alle deelnemers van de werkgroep naar voor als een belangrijk
probleem. En daaruit blijkt duidelijk dat de achtergrond geen rol speelt. De
werkgroep wil die zaken vinden waar iedereen om bekommerd is en zo vermijden
dat in gesprekken en debatten er maar één klok te horen is.
De
diversiteit van de wijk zou moeten weerspiegeld worden in alle werkgroepen (dus
niet enkel in deze werkgroep, maar ook in de andere).
– Welke methodieken worden gebruikt? Zijn
deze voldoende aangepast want ook in deze moet je durven en kunnen
diversifiëren?
De
opmerking komt dat tijdens de opstart van de precaire puzzel de check tussen de
bewoners en de organisaties is gebeurd tijdens de huisbezoeken. Maar we moeten
inderdaad de huidige gebruikte methodieken in vraag durven stellen. Zo stelt
zich de vraag waarom er bijvoorbeeld geen gekleurde organisaties aan het
buurtteam deelnemen want dat is een essentieel overlegorgaan.
– Opmerking is dat er niet 1
vertegenwoordiger van een gemeenschap bestaat, de diversiteit binnen de
diversiteit speelt ook hier mee.
– We moeten de bewoners niet enkel erkennen
als bewoner, maar hem/haar ook erkennen in zijn etniciteit.
DE
WERKGROEP DRUGS
Deze werkgroep, door Gert Ongenaet (straathoekwerker) voorgesteld, is
nog in opstartfase, een pre-werkgroep als het ware.
In de beleidsnota
die begin 2013 door de stuurgroep naar de nieuwe beleidsploeg van Stad Gent
gestuurd werd, stonden ook een aantal aanbevelingen rond het thema drugs. Gert
merkt op dat er wel wat punten uit deze nota in het drugsbeleidsplan van de
Stad Gent opduiken.
Er wordt kort
verteld hoe de voorbije sessies zijn verlopen. Na een aantal voorbereidende
vergaderingen (waarop relevante partners uit buurt uitgenodigd werden) werd een
eerste open avond georganiseerd: Drugs in de Brugse Poort: de bewoners aan het
woord. Deze avond (28 mei 2013) in de Piramideschool omvatte een informatief en
een participatief gedeelte. Informatie werd verschaft door een jongere en een
straathoekwerker (concrete ervaringen in de wijk), door de drugscoördinator van
de stad Gent (drugsbeleid stad Gent) en de coördinator van Spuitenruil
Vlaanderen. In het 2de deel konden de aanwezigen plaats nemen aan één van de
gesprekstafels met als thema's: gokken, energiedranken, gaming, alcohol,...;
algemene preventie (rond jeugd, zwerfspuiten, zeer ruim); jeugd en drugs
(normvervaging, rol van de buurt en ouders, preventieve aanpak); overlast
(zwerfspuiten, dealen op straat, openbaar gebruiken); ondersteuning van de
omgeving van de gebruiker (hulverlening, ouders en drugs).
Op 17 september 2013
werd een verkennende vergadering voor een eventueel op te richten werkgroep
bijeengeroepen. De buurtavond van 28 mei werd er geëvalueerd en er werd dieper
ingegaan op wat voor de aanwezigen in verband met drugs/verslaving het
belangrijkste is waaraan ze iets willen veranderen in de wijk en ook welke
mogelijke acties zij hierrond zouden willen ondernemen. Er werd gepeild of er
energie genoeg was om een werkgroep op te richten. Dat was er!
Er werd een eerste
'werkgroep drugs' gepland waarop de vroegere vzw De Eenmaking zou uitgenodigd
worden met de vraag om hun teloor gegane werking uit de doeken te doen.
Opmerkingen/suggesties/vragen
vanuit de zaal.
Welke richtlijnen uit de precaire puzzel
nota werden door het beleid overgenomen?
Hier verwijst Gert o.a. naar de gebruikersruimte.
Hier verwijst Gert o.a. naar de gebruikersruimte.
We moeten
dus een beetje opletten dat het beleid niet aan recuperatie doet. We moeten
blijven duidelijk maken dat er aan de drugproblematiek ook een belangrijke
wijkdimensie is verbonden.
SENNE
GUNS
Tussen de presentaties door kregen de aanwezigen twee keer de kans om
buurtbewoner Senne Guns aan het werk te horen. Algemene aandacht gegarandeerd
en een fantastische muzikale verpozing tussen al dat 'spreek'-geweld.
Voor meer
over Senne Guns: www.senneguns.be
EXTRA
MOMENT VOOR FEEDBACK EN GESPREK IN DE ZAAL
Opmerkingen/suggesties/vragen vanuit de zaal over de dag.
-
Iemand merkt op dat ze het fantastisch vindt om
te horen wat er allemaal gebeurt in de wijk. Ze wijst erop dat diversiteit wel
meer is dan puur een diversiteit in kleur. Ook de socio-economische situatie is
een vorm van diversiteit.
-
Zijn de beweeglessen die door het WGC worden georganiseerd
geen mogelijk ronselkanaal om meer diversiteit te verkrijgen?
-
Diversiteit is de migratieachtergrond, sociale
klasse, maar ook de leeftijd. De manier van communiceren die vanuit de precaire
puzzel wordt gehanteerd is vooral gericht op jonge (eerder hoger opgeleide)
mensen. Daar is dus nog wat werk aan de
winkel.
-
De dag zelf is interessant, maar is voor
bepaalde groepen niet de beste methodiek. Lang stil zitten en luisteren werkt
niet voor iedereen. Dus misschien ook hiervoor eens diversifiëren in methodiek?
-
Een publiek dat overwegend bestaat uit “witte
bakfietsouders” is ook een niet te onderschatten drempel. Durven van mens tot
mens te werken.
-
De eerste instap in de Precaire Puzzel is
deelname aan een werkgroep. Werken via acties en deelnemen aan acties is ook
een mogelijkheid want die gaan over gedeelde bezorgdheden. Zo merkt een lid van
de werkgroep huisvesting op dat ze, achteraf bekeken, niet beter de acties die
onder de stadshal gebeurde (nvdr: Agence Crotique) niet beter op het Seghersplein
hadden gehouden.
-
Iemand wijst op het initiatief van Buurtgewoel
van een aantal jaren geleden. Toen stelden de bewoners zichzelf voor aan de
hand van affiches. Dit was als niet directe buur best leuk en goed om te lezen
en is een sterk idee om mensen en hun verhaal te leren kennen.
-
Is het nu niet het moment om met de Precaire
Puzzel op straat te komen en te tonen waar we na drie jaar staan. Niet door een
infomiddag, maar door middel van beelden want een beeld zegt meer dan duizend
woorden. En door beelden in de publieke ruimte te brengen, stel je dit open en
toegankelijk voor iedereen.
-
Iemand stelt dat ze nu via de flyer in haar bus
werd getriggerd om te komen luisteren. Toch vindt ze dat het makkelijke
instappen is via acties. Belangrijk bij het voeren van acties is dat ook het
grotere plaatje wordt geduid. De uitkomst van een actie blijft soms heel
onduidelijk. Bijvoorbeeld als actie rond huisvesting het samen verbouwen, samen
een brief schrijven naar de bevoegde instanties,… Dus acties die al resultaten op
korte termijn zichtbaar maken, zijn ook wervend en prikkelen misschien net iets
sneller om deel te nemen.
-
Belangrijke voetnoot is dat voor veel
wijkbewoners de Brugse Poort maar een tussenstation is. Dus waarom zouden die
personen zich engageren voor acties die pas op langere termijn effecten hebben.
Dat moeten we dus in het achterhoofd houden.
-
Iemand wijst erop dat de wijk doorgaans op een
negatieve manier in beeld komt. We moeten ook de positieve zaken meer in het
daglicht stellen en durven de stap zetten. Er wordt hier verwezen naar de
kameel die in de Brugse Poort rondliep. De reacties van verschillende bewoners
vanuit verschillende achtergronden op de rondgang van de kameel, wees er voor
die persoon op dat er wel degelijk sociale cohesie is in de wijk. Vertrekken
vanuit eigen interesses ipv vergaderen en door het doen van huisbezoeken, is er
misschien wel de mogelijkheid om die diversiteitsstem naar voor te brengen.
-
Ingrid wijst erop dat ze als brugfiguur ziet dat
kleine kinderen geen moeite hebben met diversiteit en zonder vooroordelen samen
spelen. Pas als volwassenen zich moeien, ontstaan er problemen.
-
Iemand merkt op dat het een en/en verhaal is.
Het babbelen en communiceren is belangrijk, maar ook het samen nadenken mag
niet uit het oog worden verloren. We moeten dus echt wel zoeken naar
methodieken die complementair zijn.
-
Precaire Puzzel heeft de hulp van de bewoners
nodig om samen te zoeken naar mogelijkheden om de wijkdiversiteit ook daar in
terug te vinden. Maar we mogen niet vervallen in het oude idee om diversiteit
te vertalen tot het aanbieden van exotische hapjes. Iemand reageert hierop dat
het gaat om mensen van welke achtergrond dan ook een plek te geven en dat het
aanbieden van die hapjes een mogelijke ingang is.
-
Er was geen kinderopvang voorzien zoals terecht
werd opgemerkt door een bewoner. Indien we nog eens een PP-dag organiseren,
moeten we dit zeker bekijken. Zo kunnen ook ouders met kinderen deelnemen.
-
Belangrijke vaststelling na de PP dag is dat we
rekening dienen te houden met verschillende soorten engagementen, we moeten
zoeken naar meer diversiteit in onze methodieken,…
-
Voorstel om een soort algemene vergadering van
de stuurgroep en vertegenwoordigers van de 4 werkgroepen te beleggen waarbij er
wordt gewerkt naar: de opmaak van een planning voor volgend jaar/volgende jaren
(o.m. over communicatie), om te bekijken of er kruisbestuivingen mogelijk zijn
tussen de werkgroepen (bv de drie inhoudelijke werkgroepen voorstellen op de
werkgroep goed nabuurschap) en om te bekijken of er mogelijkheden zijn om
projecten op te zetten (en subsidies er voor binnen te halen) vanuit de
precaire puzzel.
Een levendige gesprek, waar het
vooral ging over het zoeken naar mogelijkheden om de diversiteit in de wijk ook
vertaald te zien in een diversiteit aan deelnemers aan de Precaire Puzzel.
NABESCHOUWINGEN
Nabeschouwingen
door Samira Castermans (bewoonster)
Ze woont zelf nog maar één jaar in
Gent en in de Brugse Poort. Ze ervaart die als een leuke en levendige buurt
waar er altijd wel iets valt te doen. Ze vond de dag interessant. Ze neemt al
deel aan de Werkgroep Huisvesting en is van plan om ook in de werkgroep Drugs
te stappen. Toch was het ook goed om eens de geschiedenis van de PP en de inhoud en het werk van de andere
werkgroepen te horen. Zelf ervaart ze het als positief dat het niet één grote
goed nieuwsshow is geworden, maar dat er ook ruimte is gemaakt voor de
kritische noten. Ze hoopt dat deze dag dan ook anderen prikkelt om deel te
nemen aan de werkgroepen.
Nabeschouwingen door Stijn Oosterlinck (onderzoeker Universiteit
Antwerpen)
Stijn maakte het begin van de
Precaire Puzzel mee als TiensTiens-medewerker, maar ook als onderzoeker en kan
er dus wel iets over zeggen.
De PP is als actiegroep heel uniek
in zijn soort door de verschillende thema’s samen worden genomen. Een andere
sterkte van de PP is dat de start vertrok vanuit een positieve beeldvorming als
tegengewicht en verenigend idee.
De verschillende samenwerkingen
tussen enerzijds bewoners, organisaties maar ook stadsdiensten en organisaties
die door stad worden gefinancierd is uniek.
Ander sterk punt is dat het niet
is blijft bij eisen stellen aan het beleid en de beleidsmakers. Door zelf de
handen uit te mouwen te steken en te zoeken naar die zaken die we zelf kunnen
aanpakken, kan de PP het tempo meebepalen.
Belangrijk om de inzet van de
professionelen voor deze wijk niet uit het oog te verliezen. Met andere woorden
de kop van de spin mag je niet vergeten, want die zorgt voor continuïteit.
Enkele beschouwingen over de
werkgroepen.
De werkgroep huisvesting. De
Brugse Poort is destijds niet gebouwd om te blijven staan en toch staat het er
nog steeds. Stijn wijst erop dat het van belang is om ook de eigenaars van
private huurwoningen en de immokantoren mee te krijgen als actoren. Welke
krachten kunnen daar worden gebundeld om die mee te krijgen als actor.
De werkgroep verkeer werkte
terecht aan een lange termijnvisie. Verkeer in een wijk draait niet enkel om
technische ingrepen, ook de sociologische component is belangrijk. Er is dus
een dialoog nodig tussen zoveel mogelijk belanghebbenden.
Werkgroep Goed Nabuurschap. De
zoektocht naar de diversiteit en de afwezigheid van ECM’s in de verschillende
werkgroepen van de PP. Directe communicatie werkt, bijvoorbeeld dmv
huisbezoeken. Er zijn verschillende manieren om mensen te betrekken. De
werkgroep moet zeker op inzetten op een breed scala aan activiteiten. Het imago
dat je hebt, daar kan je niet omheen, het bepaalt de aanpak. Wat interessant is
en zeker niet langs de kant mag worden geschoven is het vertrekken vanuit
gemeenschappelijke bezorgdheden, dit overstijgt immers de verschillen.
Werkgroep Drugs. Deze werkgroep
draait rond een gevoelig thema dat het verdient om op een rustige manier met
bewoners te bespreken. Dit kan ervoor zorgen dat het beleid op vlak van drugs
op een gedoseerde manier in de wijk ingrijpt.
RECEPTIE
– SPAGHETTI – FUIFJE
Meer
info, foto's en volledige presentaties zijn terug te vinden via de blog van de
Precaire Puzzel: http://precairepuzzel.blogspot.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten